(nie) zwykły smutek

To nie jest po prostu smutek.

Każdemu z nas zdarzają się górki i dołki. Wiele osób stosuje termin ‘depresja’ opisując uczucie smutku ale ta choroba to coś znacznie więcej. Osoby ze zdiagnozowaną depresją często opisują, że czują się jakby żyły w „czarnej dziurze” lub były skazane na nieuniknione niepowodzenia. Niektórzy w ogóle nie skarżą się na uczucie smutku – zamiast tego czują się apatyczni, nie mają energii do życia, mają wrażenie, że nie ma ono sensu. 

Depresja - przede wszystkim różni się od uczucia smutku tym, że zakłóca twoje codzienne życie. Nie pozwala ci normalnie pracować, uczyć się, jeść, spać czy po prostu dobrze bawić. Uczucia bezsilności, bezradności, beznadziejności są bardzo intensywne i rzadko ustępują chociażby w najmniejszym stopniu. Najczęściej sprowadza się to do tego, że dotychczasowe hobby już cię nie interesuje, unikasz spotkań ze znajomymi, towarzyszy ci ciągłe uczucie zmęczenia. Wykonywanie codziennych obowiązków cię przytłacza. Choroba ta dotyczy dwa razy częściej kobiet niż mężczyzn. W jej przebiegu na początku wszystko może się wydawać beznadziejne, jednak z odpowiednią pomocą, może ulec zdecydowanej poprawie.

OBJAWY

Depresja to stan, który pojawia się niespostrzeżenie i powoli. Człowiek powoli traci poczucie sensu, staje się bierny, nie wykazuje ochoty na żadną aktywność i jedyne czego pragnie to samotność. Człowiek ma poczucie niezrozumienia przez bliskich, wszystko co do tej pory przynosiło nam radość, jest dla nas obojętne. 

Objawy cielesne:

• zaburzenia miesiączkowania
• bezsenność
• duża potrzeba snu
• spadek lub wzrost wagi
• migreny
• zmniejszone libido
• brak apetytu
• nadmierny apetyt
• suchość w gardle
• ciągłe zmęczenie

Należy pamiętać, że to, że mamy gorszy dzień lub bóle głowy nie oznacza, że mamy depresję. Oprócz wyżej wymienionych czynników, muszą zostać spełnione również inne, aby móc zdiagnozować depresję.

• ciągłe złe samopoczucie, brak humoru
• utrata zainteresowań i przeżywania przyjemności
• większe niż dotychczas zmęczenie
• zaburzenia uwagi i koncentracji
• niska samoocena
• poczucie niskiej wartości
• czarne i pesymistyczne myśli
• chęć odebrania sobie życia
• obniżony apetyt
• czyny samobójcze
• problemy ze snem

Chwilowy dołek, a depresja to dwie różne rzeczy. Objawy depresji utrzymują się przez długi czas. Osoby chore na depresję mają problem ze znalezieniem rozwiązania swoich problemów. Bardzo często towarzyszą im myśli samobójcze.

O CZYM WARTO WIEDZIEĆ?

Depresja to nie tylko problem osób dorosłych. Coraz częściej dotyka także dzieci i młodzieży. U nich najczęściej pierwszym objawem jest łatwe irytowanie się, wpadanie w złość, wrogość oraz odgradzanie się od rodziny i rówieśników. Pamiętaj, że depresja zwiększa ryzyko popełnienia samobójstwa przez chorą osobę. Dla człowieka z depresją jest to jedyna ucieczka przed ciągłym uczuciem bezsilności. Dlatego tak ważne jest poszukiwanie fachowej porady. 

LECZENIE

Leczenie depresji odbywa się przy użyciu środków farmakologicznych jak i psychoterapii. 

Stosuje się:

• leki przeciwdepresyjne 

Czy w leczeniu zawsze konieczne są leki?

Nie zawsze, czasem może pomóc kilka seansów psychoterapii. Tak się dzieje, gdy depresja jest wynikiem niemożności dopasowania się np. do nagłej zmiany w naszym życiu, jak śmierć bliskiej 

osoby, poważna strata czy rozwód.

Kiedy trzeba brać leki?

Jeśli tak zadecyduje lekarz. I bez obaw, prawie nie mają skutków ubocznych, a z depresją radzą sobie bardzo skutecznie. Ich jedyną wadą jest fakt, że zaczynają działać po około sześciu tygodniach. To właśnie zniechęca wielu pacjentów: odstawiają leki, bo skoro nie działają natychmiast, to po co je brać? Farmakoterapia pomoże, ale trzeba systematyczności – a to jest problemem u chorych na depresję: nie mają motywacji, by brać leki - nawet to jest dla nich ogromnym wysiłkiem. Dlatego najlepiej, by chorego z depresją pilnował ktoś bliski, przynajmniej na tym pierwszym etapie

Dlaczego ludzie chorzy na depresję stosunkowo późno otrzymują profesjonalną pomoc?

Winien jest tu przede wszystkim bark wiedzy, czym jest depresja oraz że choroba sama nie minie i trzeba ją leczyć. Ludzie myślą, że depresja ma jakieś spektakularne objawy; nie wiedzą, że może tlić się powoli, rozwijać latami. 

Przyczyny

Badacze od bardzo dawna próbują znaleźć przyczyny depresji. Diagnozowanie jak i leczenie chorób psychicznych nadal jest ciężkie i wzbudza wiele kontrowersji. Nadal pozostaje więcej pytań niż odpowiedzi. Ciężko jest jednoznacznie określić przyczyny depresji, chociaż badania trwają od lat nie da się do końca określić skąd ona się bierze. Niektórzy uważają, że pewną rolę w powstawaniu depresji odgrywa genetyka oraz choroby przewlekłe. Według niektórych naukowców również przyjmowanie pewnych leków może mieć wpływ na powstawanie depresji, np. preparaty na nadciśnienie czy nowotwory. Schorzenia te towarzyszą chorym przez całe życie, powodując jednocześnie pewne ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu. 

• Do powstawania depresji może przyczyniać się również brak niektórych witamin, szczególnie kwasu foliowego oraz witaminy B6. Istnieje również hipoteza biochemiczna, która zakłada, że depresja powstaje wskutek niewłaściwego działania układu limbicznego, czyli układu odpowiedzialnego za nasze reakcje obronne, zachowanie, instynkt macierzyński oraz popędy seksualne i agresję. Jest to również nieprawidłowe działanie podwzgórza odpowiedzialnego za uczucie sytości, głodu, pragnienia oraz odczuwanie przyjemności oraz układu siatkowego, który reguluje stan snu i czuwania człowieka.

• Istotne znaczenie w powstawaniu depresji mogą mieć również czynniki socjalno-ekonomiczne. Nie rzadko bezrobocie, kłopoty finansowe, rozwód, choroba kogoś bliskiego czy samotność - prowadzą do powstawania choroby, chociaż nie zawsze. Wymienione czynniki sprawiają, że człowiek często nie może sobie poradzić ze swoimi problemami i popada w stany depresyjne. Wówczas leczenie depresji polega na pomocy choremu i wspieraniu go w rozwiązywaniu trudności życiowych, które go spotkały.

• Depresja nie pyta o płeć, wiek oraz sytuację ekonomiczną. Zachorować może każdy. Istnieją jednak pewne czynniki, które znacznie zwiększają ryzyko tych zaburzeń. Bardzo często bagatelizuje się depresję, uważając, że jest to jedynie obniżenie nastroju, gorszy dzień, który minie po kilku dniach. Jednak depresja to poważna choroba, nazywana tzw. bólem duszy.